¹: "veddea=ودّع" ve "vedea=ودع" olarak iki şekilde de okunmuştur. (zad'ul mesir) İlki, "vedalaşma" anlamındadır; diğeri ise "bırakma" anlamındadır. (Beydavi)
4- Kesinlikle ahiret [son], senin için ilk'ten daha yararlıdır.
5- kesinlikle RAB'bin sana bağışlayacak, ardından razı olacaksın.
6- Seni, yetim olarak bulup da hiç barındırmadı mı?
7- Seni, yolu kaybetmiş olarak bulup da hiç yol göstermedi mi?
8- Seni, bir muhtaç olarak bulup da zengin yapmadı mı?
9- O halde, yetime gelince, [onu] ezme!
10- Sorana/isteyene¹ gelince: [onu] azarlama!
¹: Genellikle "isteyene/dilenciye gelince..." olarak anlaşılmıştır. Ancak 6 ve 9; 7 ve 10; 9 ve 11 ayetleri arasında bir bağlantı vardır, 6 ve 9 ayetleri birbiriyle bağlantılı olarak "Seni yetim bulup sığındırdı, o halde yetimi ezme!" demektedir. 9 ve 11 ayetleri de birbiriyle bağlantılı olarak "Seni muhtaç bulup zengin etti, o halde Rabbinin nimetinden bahset" demektedir. Aynı şekilde 7 ve 10 ayetleri de birbiriyle bağlantılı olarak "Seni yolunu kaybetmiş bulup yol gösterdi, o halde (doğru yolu bulmak için) sana soranı azarlama" manasında olması gerekir.
Ki, ilgili kısmın "soru soranlar" manasında olduğunu, en eski kaynaklar da belirtmektedir (kurtubi)
11- RAB'binin nimeti konusuna gelince: bahset!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder